Όλοι γι' αυτή την ταινία μιλάνε (από την Espresso μέχρι το Βήμα), οπότε ας γράψω κι εγώ κάτι. Άλλωστε την είδα χτες (σε συνοικιακό σινεμά και όχι σε multipex όπου η αναμονή μπορεί να αγγίξει τις 2 εβδομάδες), κι έτσι μπορώ να εκφέρω μια γνώμη.
Το πρώτο μου σχόλιο είναι ότι η ταινία είναι αρκετά χαώδης - όχι σε επίπεδο υπόθεσης, αλλά στην ποσότητα των ιστορικών (και μη) πληροφοριών που παρατίθενται. Αρκετές φορές διακόπτεται η πλοκή για να αφηγηθεί κάποιος χαρακτήρας το εκάστοτε ιστορικό background (στις περιπτώσεις αυτές χρησιμοποιούνται και κάποια καλογυρισμένα flashbacks). Ακριβώς εκεί είναι που ο θεατής μπορεί εύκολα να χαθεί, αφενός μεν γιατί η αφήγηση αυτή τρέχει πολύ γρήγορα, αφετέρου γιατί αμέσως μετά η υπόθεση πρέπει ταχύτατα να συνεχιστεί. Τέλος πάντων, αυτό δεν το θεωρώ χτυπητό μειονέκτημα, αλλά ίσως ενοχλήσει κάποιους θεατές.
Κάτι που είναι όντως μειονέκτημα είναι η τελείως άχρωμη και flat σκηνοθεσία του Ron Howard. Χωρίς να του έχω και πολλή εμπιστοσύνη ως σκηνοθέτη, πιστεύω ότι, στην προσπάθειά του να μείνει απόλυτα πιστός στο βιβλίο, απέτυχε να δώσει ένα προσωπικό στυλ (έχει άραγε;). Συμπαρασέρνει έτσι και τους ηθοποιούς του, οι οποίοι δίνουν απλά ικανοποιητικές ερμηνείες. Εξαίρεση αποτελούν ο Ian McKellen (σύντομα θα τον ξανααπολαύσουμε ως Magneto) και ο Paul Bettany. Ο πολύς Tom Hanks αποδεικνύεται... λίγος μπροστά τους. Η Audrey Tautou μάλλον είναι λίγη γενικώς.
That being said, η πλοκή καταφέρνει να κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον. Γενικά, την ταινία τη συστήνω, απλά μην περιμένετε ένα αριστούργημα γιατί θα απογοητευτείτε.
Και ας έρθουμε τώρα στο άλλο θέμα: το φαινόμενο Dan Brown (ο οποίος τσέπωσε άλλα 6 εκατομμυριάκια για τα δικαιώματα). Μίλαγα πρόσφατα με μια φίλη μου και μου έλεγε "σιγά τ' αυγά", "και ποιός είναι ο Dan Brown", "τά 'χει πει ο Καζαντζάκης χρόνια πριν", " το μόνο που έκανε ήταν να προκαλέσει" και άλλα τέτοια.
Διαφωνώ κάθετα. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να έιναι τυχαίος. Όλος ο πλανήτης μιλάει γι' αυτόν (τον Καζαντζάκη πόσοι τον ξέρουν εκτός Ελλάδας;). Πιστεύω ότι αυτό δεν γίνεται απλά με το να προκαλείς. Δηλαδή πιστεύετε εσείς ότι αν γράψετε ένα βιβλίο που να λέει ότι ο Martin Luther King ήταν ρατσιστής θα σας διαβάσει όλος ο πλανήτης; Δεν νομίζω. Χρειάζονται κι άλλα πράγματα - ταλέντο, χάρισμα... Κι ο Dan Brown τα έχει αυτά (προφανώς έχει και πάρα πολλές γνώσεις επί των μυστικιστικών θεμάτων). Η επιτυχία δεν είναι εύκολη σε κανέναν τομέα.
Να σημειώσω πάντως ότι το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει. Και μάλλον ούτε πρόκειται...
Tuesday, June 27, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment