Monday, January 07, 2008

Οι πατεράδες δύο εκ των τεσσάρων κολλητών μου έφυγαν πρόωρα. Τον έναν δεν πρόλαβα ουσιαστικά να τον γνωρίσω.

Ο άλλος ήταν αυτό που λέμε χρυσός άνθρωπος. Και από κάθε κουβέντα του υπήρχε κάτι να αποκομίσεις.

Κάποτε μου είπε μια φράση, όχι ακριβώς ασυνήθιστη, αλλά εκείνη τη στιγμή ήταν τόσο ταιριαστή που μου έμεινε για πάντα: "Καθένας με τον πόνο του".

Αυτές τις μέρες σκέφτομαι πως δεν υπάρχει φράση που να περιγράφει καλύτερα τα blogs από αυτήν.

No comments: