Big Four @ Terra Vibe 2010

Τους Anthrax δεν τους πρόλαβα, από Slayer άκουσα μόνο το τέλος (με τα South of Heaven και Raining Blood - κορυφαία), και από Megadeth καλή εντύπωση μου έκαναν μόνο τα Trust και Symphony of Destruction - αλλά κι αυτά από μακριά, γιατί παρέμεινα στο άλλο stage ώστε να κρατήσω θέση για τους...

METALLICA

Έχουν περάσει περισσότερα από 10 χρόνια από τότε που είδα τους Metallica live. Αυτό το χρονικό διάστημα είναι αρκετό για να αλλάξει τόσο εσένα όσο και τα πάντα γύρω σου. Κι όμως, κάτι δεν άλλαξε: οι Metallica γαμάνε.

Το καλύτερο metal συγκρότημα όλων των εποχών είναι ακόμα εδώ. Μπορεί δισκογραφικά να αμφισβητείται, αλλά το live τους είναι πολύ δυνατό - και ταυτόχρονα επαγγελματικό. Παίζουν αυτά που θέλει να ακούσει ο κόσμος (μόνο τρία καινούρια, τα οποία άλλωστε είναι εξίσου headbanging), και τα παίζουν καλά - και μάλιστα πιστά στις studio εκτελέσεις.

Αλλά και το setlist τους είναι πολύ καλά δομημένο, χωρίς ίχνος κοιλιάς. Και όπως είπαμε, επαγγελματισμός σε όλα τα επίπεδα: μιλούσαν στον κόσμο, τον ευχαρίστησαν πολλές φορές, μοίρασαν πένες και μπαγκέτες.

Κορυφαία στιγμή το Nothing Else Matters (που ξεκινάει ακουστικά και συνεχίζει ηλεκτρικά όπως η αυθεντική εκτέλεση), με τις μεγάλες οθόνες να δείχνουν στο τέλος του κομματιού την πένα "Big 4" σε close-up, και στη συνέχεια πέρασμα στο Enter Sandman που προκάλεσε πανικό στο κοινό.

Και μιας και το 'φερε η κουβέντα, θέλω να πω και για το mosh pit. Έπεσε αρκετό ξύλο (ειδικά στην αρχή - τόσο που δεν μπορούσα να ευχαριστηθώ τα τραγούδια), αλλά στη συνέχεια τα πράγματα ηρέμησαν κάπως. Τελικά κατέληξα ότι δε λέει να πας σε συναυλία των Metallica και να είσαι εκτός δράσης, αραχτός και άνετος. Ακόμα και η βροχή συνέβαλε στην κάβλ... εεε στην ευχαρίστηση.



Αρκετά είπαμε, απλά ήταν κορυφαία η συναυλία και (όπως υποσχέθηκαν) θα τους ξαναδούμε σύντομα. Ακολουθεί το setlist, στο οποία σίγουρα υπάρχουν λάθη οπότε διορθώστε με:

Ecstasy of Gold
Creeping Death
For Whom the Bell Tolls
Ride the Lightning
Harvester of Sorrow
Fade to Black
That Was Just Your Life
The End of the Line
Sad Βut True
Welcome Home (Sanitarium)
Broken, Beat & Scarred
One
Master of Puppets
Blackened
Nothing Else Matters
Enter Sandman

Encore:
Breadfan
The Frayed Ends of Sanity (μόνο εισαγωγή)
Motorbreath
Seek & Destroy

Μίνι-αφιέρωμα στις ταινίες τρόμου

Θεωρώ τον εαυτό μου γνώστη του συγκεκριμένου είδους. Έχω δει σχεδόν όλες τις κλασικές ταινίες (τις πιο πολλές μάλιστα στη μορφή που πρέπει να ειδωθούν – σε βιντεοκασέτα), αλλά και τις περισσότερες καινούριες.

Το είδος αυτό πάντα με συνάρπαζε. Όταν ήμουν μικρός, ο λόγος ήταν απλά ότι φοβόμουν. Αργότερα, πέρα από την αδρεναλίνη έμαθα να εκτιμάω και τη δυσκολία που κρύβει η κατασκευή μιας πραγματικά τρομακτικής ταινίας.

Προφανώς, οι πρωτοπόροι (με χρονολογική σειρά) είναι οι εξής:
Ψυχώ (1960)
Η Νύχτα των Ζωντανών Νεκρών (1968)
Ο Εξορκιστής (1973)

Αλλά στο post αυτό, θέλω να αναφερθώ στις προσωπικές μου επιλογές. Αυτές που εγώ θεωρώ κορυφαίες. Πάμε λοιπόν:


Η Νύχτα με τις Μάσκες (1978)


Η ταινία-σταθμός του μετρ John Carpenter. Απίστευτα καλοφτιαγμένη και... τρομακτική, αποτέλεσε έμπνευση για χιλιάδες άλλες ταινίες με το ίδιο μοτίβο (ένας ασταμάτητος δολοφόνος που σκοτώνει χωρίς λόγο εφήβους). Καμία όμως δεν την ξεπέρασε. Το αίμα που φαίνεται στην οθόνη είναι ελάχιστο, αλλά δεν έχει καμία σημασία. Την είδα σε σχετικά προχωρημένη ηλικία, και θα αρκεστώ να πω ότι μετά... φοβόμουν να κοιμηθώ.


Ο Σχιζοφρενής Δολοφόνος με το Πριόνι (1974)


Εδώ έχουμε τον απόλυτο συνδυασμό τρόμου και αρρωστημένης παράνοιας. Η ποσότητα αίματος είναι και πάλι φτωχή, αλλά αυτά που βλέπει ο άμοιρος θεατής να εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια του είναι προϊόντα απίστευτα νοσηρής φαντασίας. Μια ταινία που δύσκολα σβήνεται από τη μνήμη.


Evil Dead (1981)


Ένας έφηβος φαν των ταινιών τρόμου που ακούει στο όνομα Sam Raimi (στη συνέχεια θα γίνει μεγάλος και τρανός) παίρνει την κάμερα στο χέρι και μας δίνει να καταλάβουμε. Ένα όργιο splatter και ατμόσφαιρας, που καταφέρνει να συνδυάσει και χιούμορ. Αξεπέραστη.


Cannibal Holocaust (1980)


Ο λόγος που γράφω το συγκεκριμένο post είναι αυτή η ταινία. Την ανακάλυψα πρόσφατα, και δύσκολα περιγράφεται. Δεν κατατάσσεται ούτε στον τρόμο ούτε στο splatter, αλλά πρόκειται για την αποθέωση του αποτροπιασμού, με εικόνες που κανείς δεν είναι προετοιμασμένος να δει. Όποια φήμη κι αν έχετε ακούσει, είναι πέρα για πέρα αληθινή. Το δικό μου (ανθεκτικό) στομάχι πάντως ανακατεύτηκε, και για πρώτη φορά σκέφτηκα να κλείσω ταινία. Δείτε τη με δική σας ευθύνη...

Καλή θέαση!

Nightstalker

Αυτό το συγκρότημα είναι απίστευτα αξιόλογο:
http://www.nightstalkerband.com/

Τους ανακάλυψα πρόσφατα, και πλέον δηλώνω fun (sic). Οι επιρροές από το stoner των Monster Magnet (που είναι κορυφαία μπάντα) είναι σαφείς, αλλά η αξία παραμένει.

Ακούστε εδώ:

http://www.youtube.com/watch?v=LbC0VO1LYfs
http://www.youtube.com/watch?v=t6N3MSIsaew

Α, και κάτι ακόμα: είναι Έλληνες!

Υποστηρίξτε τους.

Youtube download με το νέο layout

Εδώ και λίγο καιρό, το Youtube έχει αλλάξει layout. Μ' αυτόν τον τρόπο έχει καταφέρει να μας σπάσει τα νεύρα, αφενός γιατί αυτή η αλλαγή είναι χωρίς λόγο, αφετέρου (και κυρίως) λόγω του γεγονότος ότι όλα τα παλιά downloaders δεν λειτουργούν πια.

Όμως, γι' αυτό έχω τις γνώσεις πληροφορικής. Έγραψα λοιπόν ένα μικρό κομμάτι κώδικα javascript που κατεβάζει το βίντεο με ένα κλικ:

javascript:swfHTML=document.getElementById('movie_player').getAttribute('flashvars');w=swfHTML.split('&');for(i=0;i<=w.length-1;i++)if(w[i].split('=')[0]=='fmt_url_map'){links=unescape(w[i].split('=')[1]);break;}abc=links.split('|');abc=abc[1];abc=abc.split(',');window.location.href=abc[0];

Όλο αυτό το κάνετε copy-paste σε ένα καινούριο bookmark του Firefox (δεν το έχω δοκιμάσει σε Explorer), το οποίο bookmark θα πατάτε όταν βρίσκεστε στη σελίδα του βίντεο που σας ενδιαφέρει. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα ο Firefox να σας κατεβάζει ένα αρχείο με όνομα videoplayback. Το μετονομάζετε σε onoma.mp4 και είστε έτοιμοι!

Στη συνέχεια, μπορείτε με το ffmpeg να το μετατρέψετε σε mp3 128 kbps με τον εξής απλό τρόπο:
ffmpeg -i onoma.mp4 -ab 128 onoma.mp3
(υποθέτω ότι σκαμπάζετε λίγο από command line)

Ξαναγράφω εδώ το javascript με line breaks, για να το δείτε πιο καθαρά:

javascript:
swfHTML=document.getElementById('movie_player').getAttribute('flashvars');
w=swfHTML.split('&');
for(i=0;i<=w.length-1;i++)
if(w[i].split('=')[0]=='fmt_url_map'){
links=unescape(w[i].split('=')[1]);
break;
}
abc=links.split('|');
abc=abc[1];
abc=abc.split(',');
window.location.href=abc[0];