Όπως έγραψα και στο νέο twitter channel μου (@agou1), μια συνάδελφός μου στη δουλειά μόλις μου είπε ότι δε θέλει να πλησιάζει αυτούς που έχουν κάνει το εμβόλιο, γιατί φοβάται ότι θα κολλήσει τον ιό της γρίπης…
Δηλαδή, WTF?!? Και πρόκειται για μορφωμένη (και έξυπνη) γυναίκα.
Δεν ξέρω πώς ξεκίνησαν οι θεωρίες για τους κινδύνους που επιφυλάσσει το εμβόλιο. Υποθέτω θα βασίστηκαν σε κάποια πραγματικά γεγονότα και παρενέργειες (που όλα ανεξαιρέτως τα φάρμακα έχουν). Τώρα όμως, αγγίζουν πλέον τα όρια της παράνοιας. Ας δούμε όλες τις θεωρίες που επικρατούν, ξεκινώντας από την παρανοϊκότερη:
1. Η γρίπη είναι ένας ιός που παρασκευάστηκε στο εργαστήριο από <βάλτε ό,τι βλακεία θέλετε> για να μειώσει τον πληθυσμό, και το εμβόλιο έχει σκοπό να ξεπαστρέψει όσους σώθηκαν.
Εδώ γελάμε. Το παράδοξο όμως με τέτοιες ακραίες θεωρίες είναι ότι δεν είναι εύκολο να αποδείξεις ότι δεν ισχύουν. Ξέρετε κάτι όμως; ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ. Όποιος ισχυρίζεται κάτι τόσο τρελό έχει καθήκον να το αποδείξει κιόλας. Και μέχρι να το κάνει, εγώ έχω καθήκον να γελάω.
Μπορώ βέβαια και να αντιτάξω τα νούμερα των νεκρών από τη γρίπη (που αν και υπολογίσιμα, είναι μικρά). Και τα νούμερα των νεκρών από το εμβόλιο (αναλυτικότερα γι’ αυτό παρακάτω). Θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο, αλλά δεν αξίζει τον κόπο να απαντάω λογικά σε παράλογους.
2. Η γρίπη είναι ένας ιός που παρασκευάστηκε στο εργαστήριο για να πουλήσουν μετά οι κακές φαρμακοβιομηχανίες φάρμακα και εμβόλια.
Ισχύουν και σ’ αυτήν την περίπτωση τα παραπάνω. Εδώ υπάρχει και το έξτρα επιχείρημα ότι αν είναι όντως έτσι, τότε οι φαρμακοβιομηχανίες νίκησαν. Ας παραδεχτούμε την ήττα μας λοιπόν, και ας πάμε να κάνουμε το εμβόλιο.
3. Δε θέλω να γίνω πειραματόζωο των φαρμακοβιομηχανιών.
Δεν αμφισβητώ φυσικά ότι οι φαρμακοβιομηχανίες θέλουν να βγάλουν λεφτά. Αλλά για να το κάνουν αυτό, πρέπει να κάνουν κάτι που και ο μπακάλης της γειτονιάς ξέρει: να κρατούν ευχαριστημένους τους πελάτες τους. Αυτό φυσικά δεν πρόκειται να γίνει αν δοκιμάζουν πάνω τους τα προϊόντα. Εσύ αν ήσουν φούρναρης και δεν ήσουν σίγουρος για την ποιότητα του ψωμιού σου, θα το έβγαζες στο εμπόριο για να το δοκιμάσουν οι πελάτες σου; Ακόμα και της πείνας να πέθαιναν οι πελάτες σου, πάλι δεν θα είχες ελπίδα.
4. Δεν εμπιστεύομαι ένα αδοκίμαστο (sic) εμβόλιο. Δεν ξέρω τι έχει μέσα.
Όταν πας στο γιατρό με οποιαδήποτε ασθένεια, και σου γράφει ένα φάρμακο, κάνεις αυτές τις ερωτήσεις; Όχι. Απλά λες ευχαριστώ, και πας στο πρώτο φαρμακείο που θα βρεις για να το αγοράσεις.
Πέρα απ’ αυτό, το συγκεκριμένο εμβόλιο δοκιμάστηκε για μήνες. Και στη συνέχεια χορηγήθηκε σε εκατομμύρια ανθρώπους. Και κάτι ακόμα: η ιατρική παρασκευάζει εμβόλια εδώ και δεκαετίες. Ξέρει πλέον πώς να το κάνει σωστά.
5. Το εμβόλιο είναι πιο επικίνδυνο από τη γρίπη.
Μου φαίνεται αδιανόητο να ισχυρίζεται κανείς ότι η θεραπεία είναι πιο επικίνδυνη από την ασθένεια. Αλλά δεν έχει σημασία τι μου φαίνεται εμένα. Τα νούμερα και οι στατιστικές αρκούν. Μέχρι τώρα έχουν πεθάνει 10.000 άτομα παγκοσμίως από τη γρίπη, και κανένας από το εμβόλιο.
Φυσικά και το εμβόλιο έχει παρενέργειες. Αλλά αν θέλετε να μιλήσουμε με πιθανότητες, θεωρώ ότι κι αυτές είναι υπέρ του.
6. Η γρίπη δεν είναι επικίνδυνη, οπότε δεν εμβολιάζομαι.
Αυτό είναι το πιο λογικό επιχείρημα. Αλλά η γρίπη είναι υπαρκτή. Οι 10.000 προαναφερθέντες θάνατοι είναι επιβεβαιωμένοι (δηλαδή οι άνθρωποι αυτοί πέθαναν αποκλειστικά από γρίπη και όχι από κάτι άλλο). Επίσης, ξέρω προσωπικά αρκετό κόσμο που την έχει περάσει (οι περισσότεροι ανώδυνα, σύμφωνοι). Όμως δεν ξέρω κανέναν που να έπαθε κάτι από το εμβόλιο, πέρα από τις αναμενόμενες ελαφριές παρενέργειες.
Εξαρτάται και τι εννοούμε όταν λέμε «κίνδυνος». Προσωπικά δεν θα ήθελα να κλειστώ 2-3 μέρες σπίτι με 40 πυρετό και να μην πηγαίνω στη δουλειά μου, στο γυμναστήριό μου, στις εξόδους μου.
Τέλος, πρέπει να σκεφτούμε και τις κοινωνικές ευθύνες. Μπορεί εγώ να κολλήσω γρίπη και να την περάσω ελαφρά, αλλά ίσως τη μεταδώσω σε κάποιον άλλον που δεν είναι τόσο τυχερός.
Εκτός αυτών των επιχειρημάτων, σημαντικό θεωρώ και το γεγονός ότι πλέον το εμβόλιο συστήνεται επίσημα από το ελληνικό κράτος. Είμαι σίγουρος ότι το κράτος δεν λέει πάντα αλήθειες, αλλά δε νομίζω ότι θα πει ψέματα στους πολίτες του για θέματα δημόσιας υγείας. Αυτό ισχύει φυσικά για κάθε κράτος. Η Γερμανία (που τόσο θαυμάζουμε) συνιστά στους πολίτες της να κάνουν το εμβόλιο. Λέτε να θέλει το κακό τους; Κι όμως, διάβασα σήμερα ότι περίσσεψαν τα μισά εμβόλια…
Και μια γραμμή γι’ αυτό που είπα στην αρχή: μέχρι και τα μικρά παιδιά ξέρουν ότι το εμβόλιο είναι στην ουσία ο ιός σε ΑΝΕΝΕΡΓΗ και ΑΚΙΝΔΥΝΗ μορφή. End of story.
Τα πολλά λόγια βέβαια είναι φτώχια. Για να μη μείνω λοιπόν στα λόγια, έβαλα στην άκρη το επιχείρημα 6 που χρησιμοποιούσα κι εγώ, και πήγα και έκανα το εμβόλιο.
Tuesday, December 08, 2009
Friday, November 27, 2009
"Οι καλύτερες ταινίες των 00'ς κατά Γουλ", hosted by agou ®
Αυτή είναι η συμμετοχή του Γουλ για τις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας που διοργανώνει το: Seagazing
20. The Dark Knight (2008)
19. WALL·E (2008)
18. Traffic (2000)
17. Diarios de motocicleta (2004)
16. Talk to Her (2002)
15. Babel (2006)
14. Memento (2000)
13. Brokeback Mountain (2005)
12.Matrubhoomi: A Nation Without Women (2003)
11. 4 Months, 3 Weeks and 2 Days (2007)
10. Bowling for Columbine (2002)
9. Låt den rätte komma in (2008)
8. Million Dollar Baby (2004)
7. The Sea Inside (2004)
6. Kill Bill: Vol. 1 (2003)
5. Match Point (2005)
4. Oldboy (2003)
3. Requiem for a Dream (2000)
2. Eternal Sunshine of the Spotless Mind (2004)
1. Gran Torino (2008)
Wednesday, September 16, 2009
Πεζοποίηση
Πρέπει να ήταν γύρω στα μεσάνυχτα…
Ήσουν σε ένα μπαράκι, ευτυχώς όχι μόνος σου. Κατά ειρωνική σύμπτωση, η μουσική και τα φώτα δημιουργούσαν μια μελαγχολική ατμόσφαιρα. Ακριβώς το αντίθετο δηλαδή απ’ αυτό που αναζητούσες εκείνο το βράδυ.
Και τότε την είδες…
Φορούσε αυτό το υπέροχο άσπρο φόρεμα που πάντα σου άρεσε. Αν και είχες αρκετούτσικο καιρό να τη δεις, μπορούσες να διακρίνεις ότι δεν έχει αλλάξει και πολύ. Εκτός αυτού, φαινόταν χαρούμενη, γελούσε. Κρατούσε το ποτήρι ακριβώς μ’ αυτόν τον τρόπο που θυμόσουν.
Σε πλησίασε…
Χαλαρή όπως παλιά, ήρθε απλά για να σε ρωτήσει τι κάνεις, φροντίζοντας όμως να κάνει αισθητό το άρωμά της. Κάτι τέτοιο φυσικά δεν μπορούσε να σε αφήσει ανεπηρέαστο. Για να ακριβολογούμε, σε μέθυσε – άλλωστε δεν ήθελες και πολύ. Την φαντάστηκες στην αγκαλιά σου, και η αλλαγή στα συναισθήματά σου ήρθε αναπόφευκτα. Η βραδιά δεν θα ήταν ποτέ πια η ίδια.
Λίγο μετά έφυγε – με κάποιον που έβλεπες πρώτη φορά…
Φροντίζοντας όμως να την δεις (πάντα φρόντιζε για τα πάντα). Σε κοίταξε κατάματα, κι εσύ, το μόνο που μπορούσες να κάνεις ήταν να προσπαθήσεις να λύσεις τον κόμπο στο στομάχι σου. Οι φίλοι σου – πιωμένοι κι αυτοί - κάτι κατάλαβαν. Σε ενημέρωσαν γελώντας ότι φαινόσουν σαν να είχες μόλις δει φάντασμα. Σε είπαν και ξενέρωτο.
Οπότε βγήκες έξω…
Δεν σε ενδιέφερε τίποτα άλλο πια…
Απλά την ήθελες πίσω…
---
Βασισμένο στο Sometime Around Midnight των Airborne Toxic Event
http://www.youtube.com/watch?v=FfLM-LwTurQ
Μετάφραση και απόδοση: agou
Ήσουν σε ένα μπαράκι, ευτυχώς όχι μόνος σου. Κατά ειρωνική σύμπτωση, η μουσική και τα φώτα δημιουργούσαν μια μελαγχολική ατμόσφαιρα. Ακριβώς το αντίθετο δηλαδή απ’ αυτό που αναζητούσες εκείνο το βράδυ.
Και τότε την είδες…
Φορούσε αυτό το υπέροχο άσπρο φόρεμα που πάντα σου άρεσε. Αν και είχες αρκετούτσικο καιρό να τη δεις, μπορούσες να διακρίνεις ότι δεν έχει αλλάξει και πολύ. Εκτός αυτού, φαινόταν χαρούμενη, γελούσε. Κρατούσε το ποτήρι ακριβώς μ’ αυτόν τον τρόπο που θυμόσουν.
Σε πλησίασε…
Χαλαρή όπως παλιά, ήρθε απλά για να σε ρωτήσει τι κάνεις, φροντίζοντας όμως να κάνει αισθητό το άρωμά της. Κάτι τέτοιο φυσικά δεν μπορούσε να σε αφήσει ανεπηρέαστο. Για να ακριβολογούμε, σε μέθυσε – άλλωστε δεν ήθελες και πολύ. Την φαντάστηκες στην αγκαλιά σου, και η αλλαγή στα συναισθήματά σου ήρθε αναπόφευκτα. Η βραδιά δεν θα ήταν ποτέ πια η ίδια.
Λίγο μετά έφυγε – με κάποιον που έβλεπες πρώτη φορά…
Φροντίζοντας όμως να την δεις (πάντα φρόντιζε για τα πάντα). Σε κοίταξε κατάματα, κι εσύ, το μόνο που μπορούσες να κάνεις ήταν να προσπαθήσεις να λύσεις τον κόμπο στο στομάχι σου. Οι φίλοι σου – πιωμένοι κι αυτοί - κάτι κατάλαβαν. Σε ενημέρωσαν γελώντας ότι φαινόσουν σαν να είχες μόλις δει φάντασμα. Σε είπαν και ξενέρωτο.
Οπότε βγήκες έξω…
Δεν σε ενδιέφερε τίποτα άλλο πια…
Απλά την ήθελες πίσω…
---
Βασισμένο στο Sometime Around Midnight των Airborne Toxic Event
http://www.youtube.com/watch?v=FfLM-LwTurQ
Μετάφραση και απόδοση: agou
Thursday, July 02, 2009
Βάφτιση - βαφτίσια. Γάμος - ???
Ο αριθμός γάμων στους οποίους είμαι καλεσμένος αυτές τις μέρες είναι κάτι το απίστευτο. Τι πάθανε όλοι ρε παιδιά και παντρεύονται;
Ένας φίλος μου (παντρεμένος) το είπε πολύ πετυχημένα. «Είναι σαν τον στρατό… Τώρα μπαίνει η 79Γ».
Ενδιαφέρον ζήτημα ο γάμος. Είναι δύσκολο να αποφασίσω αν είμαι υπέρ ή κατά. Από τη μια, είναι αποδεδειγμένο ότι μέσω του γάμου έχεις πολλές πιθανότητες να βρεις την ευτυχία. Συνηθισμένη και πεζή μεν, ευτυχία δε.
Από την άλλη, εγώ προσωπικά είμαι πεπεισμένος ότι δύσκολα θα παραμείνω πιστός στο γάμο μου. Άρα έχω εξ ορισμού πρόβλημα με το θεσμό, και η εμπειρία δείχνει ότι δεν είμαι εξαίρεση σ’ αυτό.
Και φυσικά, γάμος σημαίνει παιδιά. Μεγάλο θέμα για να αναλυθεί σε λίγες παραγράφους. Το σίγουρο είναι ότι αποτελούν μέρος της ευτυχίας που είπαμε. Επίσης, έχουν και πρακτικά πλεονεκτήματα, μιας και θα μας γηροκομήσουν.
Αλλά δεν τα αντέχω τα άτιμα. Τα ακούω να κλαίνε και υμνώ τον Ηρώδη. Η εικόνα του εαυτού μου να σπρώχνει καροτσάκι μου φαίνεται πιο σουρεαλιστική κι από πίνακα του Νταλί.
Και δεν είναι μόνο αυτό…
Στο στρατό, αυτό που διακαώς επιθυμούν όλοι οι φαντάροι είναι να «παλιώσουν». Αυτό επιτυγχάνεται φυσικά με το χρόνο, αλλά κυρίως συμβαίνει όταν μπουν οι καινούριοι. Τότε παλιώνεις και με τη βούλα.
Σκέφτομαι ότι όταν γεννηθεί ο γιος μου (γιατί εννοείται ότι θα κάνω γιο) θα παλιώσω με τη βούλα.
Με τα μυαλά που κουβαλάω τώρα, και με τα σκόρπια επιχειρήματα που διαβάσατε παραπάνω, έχω καταλήξει στο εξής: ο γάμος είναι πρόωρη γήρανση. Και αγαπητοί αναγνώστες, δε γουστάρω να γεράσω πρόωρα.
Σας αφήνω. Πάω να αγοράσω δώρο για το γάμο του φίλου μου.
Ένας φίλος μου (παντρεμένος) το είπε πολύ πετυχημένα. «Είναι σαν τον στρατό… Τώρα μπαίνει η 79Γ».
Ενδιαφέρον ζήτημα ο γάμος. Είναι δύσκολο να αποφασίσω αν είμαι υπέρ ή κατά. Από τη μια, είναι αποδεδειγμένο ότι μέσω του γάμου έχεις πολλές πιθανότητες να βρεις την ευτυχία. Συνηθισμένη και πεζή μεν, ευτυχία δε.
Από την άλλη, εγώ προσωπικά είμαι πεπεισμένος ότι δύσκολα θα παραμείνω πιστός στο γάμο μου. Άρα έχω εξ ορισμού πρόβλημα με το θεσμό, και η εμπειρία δείχνει ότι δεν είμαι εξαίρεση σ’ αυτό.
Και φυσικά, γάμος σημαίνει παιδιά. Μεγάλο θέμα για να αναλυθεί σε λίγες παραγράφους. Το σίγουρο είναι ότι αποτελούν μέρος της ευτυχίας που είπαμε. Επίσης, έχουν και πρακτικά πλεονεκτήματα, μιας και θα μας γηροκομήσουν.
Αλλά δεν τα αντέχω τα άτιμα. Τα ακούω να κλαίνε και υμνώ τον Ηρώδη. Η εικόνα του εαυτού μου να σπρώχνει καροτσάκι μου φαίνεται πιο σουρεαλιστική κι από πίνακα του Νταλί.
Και δεν είναι μόνο αυτό…
Στο στρατό, αυτό που διακαώς επιθυμούν όλοι οι φαντάροι είναι να «παλιώσουν». Αυτό επιτυγχάνεται φυσικά με το χρόνο, αλλά κυρίως συμβαίνει όταν μπουν οι καινούριοι. Τότε παλιώνεις και με τη βούλα.
Σκέφτομαι ότι όταν γεννηθεί ο γιος μου (γιατί εννοείται ότι θα κάνω γιο) θα παλιώσω με τη βούλα.
Με τα μυαλά που κουβαλάω τώρα, και με τα σκόρπια επιχειρήματα που διαβάσατε παραπάνω, έχω καταλήξει στο εξής: ο γάμος είναι πρόωρη γήρανση. Και αγαπητοί αναγνώστες, δε γουστάρω να γεράσω πρόωρα.
Σας αφήνω. Πάω να αγοράσω δώρο για το γάμο του φίλου μου.
Wednesday, May 27, 2009
Φλασιά
Όταν ήμουν στην Αμερική, ο κολλητός μου τα έφτιαξε με μια Αμερικανίδα. Εγώ περνούσα το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας στο σπίτι του, οπότε αρχίσαμε να κάνουμε πολύ παρέα οι τρεις μας. Κάποια στιγμή της είπε στα ελληνικά: "Γιατί να μη μιλάς ελληνικά;"
Τότε κατάλαβα ότι έπρεπε να γυρίσω Ελλάδα.
Τότε κατάλαβα ότι έπρεπε να γυρίσω Ελλάδα.
Friday, March 20, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)