Το προηγούμενό μου post ήταν πάλι για την Apple, οπότε ίσως θεωρηθώ μονότονος γράφοντας για το νέο μου iPod Touch...
Τι άψογη συσκευούλα! Η ευχρηστία της είναι απίστευτη, το δε touchscreen είναι πραγματικά μαγικό. "Touch your music" έλεγε ο Steve Jobs στην παρουσίασή του, και δεν απέχει και πολύ από την αλήθεια.
Χωρίς μουσική όμως θα ήταν άψυχο. Αυτή είναι που του δίνει αξία. Οι υπέροχες κιθάρες του Βαγγέλη Γερμανού στα "Μπαράκια". Τα εξαίσια ακόρντα του Mark Knopfler και των Dire Straits του. Η ερμηνεία του Bono στο "Still haven't found what I'm looking for". Η γλυκιά μελαγχολία του "Nightswimming" των REM και του "I love the night" των Blue Oyster Cult. Οι beat-άτες μελωδίες της Sonique. Οι αναμνήσεις που μου ξυπνάει το "Another chance" του Roger Sanchez. Το iPod Touch μου επιτρέπει να αγγίξω τη μουσική, αλλά τελικά είναι η μουσική που αγγίζει εμένα.
Αυτόματα ο νους μου πάει σε αγαπημένα πρόσωπα. Θέλω να μοιραστώ αυτές τις μουσικές μαζί τους.
Τελικά το post κάθε άλλο παρά με Apple είχε να κάνει...
